Στην Καρύταινα, στην Αρκαδία, βρίσκεται το γεφύρι της Καρύταινας.

Το γεφύρι της Καρύταινας είναι χτισμένο πάνω στον ποταμό Αλφειό και αποτελούσε το πέρασμα που συνέδεε την Αρκαδία με τη Μεσσηνία και την Ηλεία. Κατασκευάστηκε τα βυζαντινά χρόνια και πιο συγκεκριμένα, όπως φανερώνει επιγραφή στο παρακείμενο εκκλησάκι της Παναγίας, το 1411 από τον Ραούλ Μανουήλ Μελική. Βέβαια κάποιο είδος γέφυρας προϋπήρχε, όπως επίσης έγιναν και κάποιες μεταγενέστερες προσθήκες.

Το γεφύρι της Καρύταινας ήταν πεντάτοξο με μήκος 50 μέτρα και ύψος 12 μέτρα. Μάλιστα η ομορφιά του ήταν τέτοια που είχε επιλεγεί για να κοσμεί την πίσω πλευρά από το χαρτονόμισμα των πέντε χιλιάδων δραχμών. Δυστυχώς κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η μεσαία καμάρα καταστράφηκε και το γεφύρι παραμένει ερειπωμένο με μια ξύλινη προσθήκη να ενώνει τις δύο πλευρές του.

Ακριβώς επάνω από το γεφύρι της Καρύταινας κατασκευάστηκε μια σύγχρονη τσιμεντένια γέφυρα δημιουργώντας μια μοναδική αντίθεση του παλιού με το νέο και ένα θέαμα που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε.

Στο νομό Αρκαδίας κυλάει ο ποταμός Λούσιος.

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο ποταμός πήρε αυτό το όνομα επειδή στα νερά του έλουσαν οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα τον νεογέννητο θεό Δία. Ο ποταμός ήταν γνωστός και ως Γορτύνιος, ενώ σύμφωνα με τον Παυσανία ήταν ο πιο κρύος ποταμός που είχε συναντήσει.

Ο Λούσιος έχει μήκος 23 χιλιόμετρα και στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής του σχηματίζει ένα από τα ομορφότερα φαράγγια στην Ελλάδα, το γνωστό φαράγγι του Λούσιου. Το φαράγγι χαρακτηρίζεται από την εντυπωσιακή φυσική του ομορφιά, με την πλούσια πανίδα και χλωρίδα να συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Την οπτική πανδαισία συμπληρώνουν τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, τα μικρά μοναστήρια σκαρφαλωμένα πάνω στους βράχους και τα ερείπια από τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Μέσα στο φαράγγι, το κελάηδισμα των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων και ο ήχος του νερού συνθέτουν την ωραιότερη φυσική συμφωνία που ακούσατε ποτέ.

Τα ορμητικά νερά του ποταμού (που διατηρούν τη ροή τους ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες) τον κάνουν ιδανικό προορισμό για όσους λατρεύουν το ράφτινγκ και το κανό-καγιάκ. Η διάσχιση του φαραγγιού είτε από το νερό είτε από τα πανέμορφα μονοπάτια του αποτελεί μοναδική εμπειρία και χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο φτάνουν στην περιοχή για να τη ζήσουν. Οι επόμενοι πρέπει να είστε εσείς.

Στο έδαφος της Αρκαδίας κυλάει ο ποταμός Λάδωνας. Σημαντικός ποταμός ήδη από την αρχαιότητα ο Λάδωνας εμφανίζεται αρκετές φορές στην ελληνική μυθολογία. Στις όχθες του λουζόταν η θεά Δήμητρα και κυνηγούσε η θεά Άρτεμις, ενώ εδώ ο Δίας μεταμόρφωσε την, κυνηγημένη από τον Πάνα, νύμφη Σύριγγα σε καλαμιά για να την σώσει. Σύμφωνα με το μύθο, ο Πάνας τότε έκοψε μερικά από τα καλάμια και έφτιαξε ένα μουσικό όργανο, τη σύριγγα που στην αρχαιότητα υπήρξε το αγαπημένο όργανο των βοσκών. Σήμερα αυτό το μουσικό όργανο είναι επίσης γνωστό σαν αυλός του Πανός.

Ο Λάδωνας είναι ένας από τους καταλληλότερους ποταμούς στην Ελλάδα για όσους αγαπούν το ράφτινγκ και το κανό-καγιάκ. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται εξειδικευμένες εταιρείες που θα σας μυήσουν στα συγκεκριμένα σπορ, ή αν είστε ήδη έμπειροι θα σας εξοπλίσουν κατάλληλα για μια βόλτα στα υπέροχα νερά του ποταμού.

Εκτός από τη φυσική του ομορφιά, ο Λάδωνας διαθέτει και ένα εξίσου εντυπωσιακό τεχνητό αξιοθέατο, το φράγμα και τη λίμνη που σχηματίστηκε από αυτό. Το φράγμα που κατασκευάστηκε για λογαριασμό της ΔΕΗ δημιούργησε μια υπέροχη τεχνητή λίμνη που καλύπτει μια έκταση χιλιάδων στρεμμάτων και αποτελεί σημαντικό βιότοπο για την περιοχή. Σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής είναι το περίφημο «Γεφύρι της Κυράς», ένα πέτρινο γεφύρι του 13ου αιώνα με πέντε τόξα, που καλύφθηκε από τα νερά μετά τη δημιουργία του φράγματος και εμφανίζεται και εξαφανίζεται ανάλογα με το ύψος της στάθμης τους.

Αξίζει να προγραμματίσετε μια εκδρομή στο Λάδωνα για να απολαύσετε τα αγαπημένα σας σπορ ή απλά μια βόλτα σε ένα υπέροχο περιβάλλον.

15 χιλιόμετρα από την Τρίπολη βρίσκεται το εντυπωσιακό σπήλαιο Κάψια.

Το σπήλαιο Κάψια απέχει 1,5 χιλιόμετρο από το ομώνυμο χωριό στο οποίο οφείλει και το όνομά του. Ο πρώτος που εξερεύνησε το σπήλαιο ήταν ο Γάλλος αρχαιολόγος Γουσταύος Φουζέρ το 1887, ο οποίος πραγματοποιούσε ανασκαφές στην περιοχή της αρχαίας Μαντινείας.

Το σπήλαιο Κάψια ανήκει σε ένα σύστημα από καταβόθρες που χρησίμευαν για την αποστράγγιση της λεκάνης της Μαντινείας. Από τα 6500 τετραγωνικά μέτρα του σπηλαίου ξεχωρίζει η αίθουσα των «Θαυμασίων» στην οποία εμφανίζονται οι σπανιότεροι χρωματισμοί λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο ελληνικό σπήλαιο. Η εξερεύνηση του σπηλαίου έφερε στο φως πλήθος από θραύσματα από ανθρώπινα οστά καθώς και λυχνάρια που εκτιμάται ότι ανήκουν στον 5ο μ.Χ. αιώνα. Για την ύπαρξη τόσων σκελετών υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μια τους θέλει να αποτελούν θύματα πλημμύρας που παγιδεύτηκαν στο σπήλαιο, ενώ η δεύτερη θέλει το ίδιο το σπήλαιο Καψιά να αποτελεί χώρο ταφής.

Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως το σπήλαιο Κάψια διακρίνεται για την ομορφιά του, τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες . Έχει διαμορφωθεί με εξαιρετικό τρόπο για να υποδεχτεί κάθε επισκέπτη και αξίζει μια επίσκεψη από όλους όσους κάνουν τις διακοπές τους στην Αρκαδία.

Περισσότερες πληροφορίες για το σπήλαιο Κάψια μπορείτε να βρείτε στο www.spilaiokapsia.gr.

12 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, στο χωριό Αλέα, βρίσκεται ο αρχαίος ναός της Αλέας Αθηνάς.

Ο ναός της Αλέας Αθηνάς βρισκόταν στην αρχαία Τεγέα (σημερινή Αλέα) και ήταν ανάμεσα στους σημαντικότερους ναούς στην εποχή του σε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Σύμφωνα με τον Παυσανία μυθικός ιδρυτής του ναού ήταν ο Άλεος. Ο αρχικός ναός ήταν ξύλινος και καταστράφηκε από πυρκαγιά. Στη θέση του οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. εντυπωσιακός ναός δωρικού ρυθμού, κατασκευασμένος εξολοκλήρου από μάρμαρο Δολιανών. Υπεύθυνος για την ανέγερση του ναού ήταν ο περίφημος γλύπτης της εποχής Σκόπας από την Πάρο. Μέσα στο ναό φυλασσόταν άγαλμα της θεάς Αθηνάς φτιαγμένο εξολοκλήρου από ελεφαντόδοντο, το οποίο πήραν οι Ρωμαίοι μαζί τους στη Ρώμη όταν λεηλάτησαν το ναό.

Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα θεμέλια του αρχαίου ναού και να ολοκληρώσει την περιήγησή του στο αρχαιολογικό μουσείο Τεγέας αποκτώντας μια πλήρη εικόνα για το ναό της Αλέας Αθηνάς.

Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Άστρος, δίπλα στη μονή Λουκού, βρίσκονται τα ερείπια από την έπαυλη Ηρώδου Αττικού.

Η έπαυλη Ηρώδου Αττικού χτίσθηκε κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. για να αποτελέσει εξοχικό του πάμπλουτου Ηρώδη Αττικού. Η τοποθεσία της έπαυλης είχε εντοπιστεί από τον 19ο αιώνα από ξένους περιηγητές, όμως ο σπουδαίος Έλληνας αρχαιολόγος και καθηγητής Κωνσταντίνος Ρωμαίος ήταν αυτός που κατόρθωσε συνδυάζοντας ελάχιστα στοιχεία να την ταυτίσει με τον Ηρώδη Αττικό.

Η έπαυλη απλωνόταν σε μια έκταση πάνω από 20 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στο βόρειο μέρος της βρισκόταν το μέγαρο του Ηρώδη Αττικού, ενώ στο νότιο τμήμα αποκαλύφθηκε μεγαλοπρεπές κτίσμα προς τιμήν του Αντίνοου μαζί με ένα τεράστιο άγαλμά του., καθώς και συγκρότημα με ρωμαϊκά λουτρά. Ο Ηρώδης ήταν μεγάλος λάτρης των τεχνών και έτσι ολόκληρη η έπαυλη ήταν ένα μουσείο με εντυπωσιακά αγάλματα και γλυπτά που αφήνουν άφωνους τους ανασκαφείς. Διαρκώς έρχονται στην επιφάνεια νέα ευρήματα όπως :

• Εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα
• Η Νηρηίδα του Ξάνθου
• Άγαλμα ενός Σάτυρου
• Αναθηματικό ανάγλυφο του Πάνα και του Απόλλωνα

Πολλά από τα ευρήματα φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο Άστρους, αλλά αξίζει να επισκεφθείτε τον αρχαιολογικό χώρο της έπαυλης. Σίγουρα θα εντυπωσιαστείτε από το μέγεθος της έπαυλης και τα ευρήματα που βρίσκονται εκεί.