Σχοινούσα. Ένα διαμάντι κρυμμένο στις Μικρές Κυκλάδες!
Σχοινούσα. Μικρό νησί στις Κυκλάδες, αγαπημένος προορισμός για διακοπές ειδικά για όσους λατρεύουν τον εναλλακτικό τουρισμό. Φυσική ομορφιά, πανέμορφες παραλίες και το γαλάζιο του Αιγαίου δημιουργούν το ιδανικό σκηνικό για να περάσετε υπέροχες διακοπές στη Σχοινούσα.
Thodoris Bgenopoulos
Η Κάσος, ως κατεξοχήν καλοκαιρινός προορισμός προσφέρεται για όσα σπορ σχετίζονται με τη θερινή περίοδο και τη θάλασσα.
Απολαυστικές καταδύσεις σε παρθένους βυθούς που σας περιμένουν να ανακαλύψετε τα μυστικά τους .Ψάρεμα σε ερημικά σημεία, εκεί όπου ακούτε μόνο το κύμα να σκάει στα βράχια. Γουιντσέρφινγκ και φιγούρες στα κύματα, ειδικά στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κάσου βρίσκεται η παραλία Χέλατρος.
Η παραλία Χέλατρος είναι στρωμένη με βότσαλα και διαθέτει πεντακάθαρα γαλανά νερά. Ο όρμος της Χελάτρου αποτελούσε από την αρχαιότητα καταφύγιο για τα πλοία. Είναι πολύ καλά προστατευμένος από το βοριά και προσφέρεται για να απολαύσετε ένα πολύ ήρεμο μπάνιο. Σε αυτό συντελεί και η σχετικά δύσκολη πρόσβαση στην παραλία, την οποία επιλέγουν οι πραγματικά αποφασισμένοι να απολαύσουν την ομορφιά της.
Στο δυτικό τμήμα της Κάσου βρίσκεται η παραλία Αντιπέρατος.
Η παραλία Αντιπέρατος είναι στρωμένη με βότσαλα και διαθέτει πεντακάθαρα γαλανά νερά. Λόγω της θέσης της είναι εκτεθειμένη στους βόρειους ανέμους, γεγονός που δυσκολεύει λίγο την κολύμβηση αλλά παράλληλα την κάνει εξαιρετικό προορισμό για γουιντσέρφινγκ.
Περίπου μισό χιλιόμετρο από το Φρυ βρίσκεται η παραλία Εμπορειός.
Η παραλία Εμπορειός είναι στρωμένη με άμμο και διαθέτει υπέροχα γαλανά νερά. Σε αυτή τη θέση βρισκόταν το λιμάνι της Κάσου μέχρι να δημιουργηθεί το νέο λιμάνι στο Φρυ. Στην παραλία θα βρείτε ξαπλώστρες και ομπρέλες καθώς εδώ συγκεντρώνονται συνήθως οι περισσότεροι κολυμβητές στο νησί.
Στην Κάσο μπορείτε να φτάσετε αεροπορικώς από τη Ρόδο με πτήση που κάνει ενδιάμεση στάση στην Κάρπαθο.
Το αεροδρόμιο στην Κάσο απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από το Φρυ και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται μόνο με ταξί ή ιδιωτικό όχημα.
Στην Κάσο, στα Δωδεκάνησα, μπορείτε να φτάσετε με πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά, αλλά και την Κρήτη.
Η Κάσος αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα ότι συμμετέχει με πλοία στον Τρωικό Πόλεμο. Έχουν βρεθεί ίχνη από μυκηναϊκούς οικισμούς στο νότιο τμήμα του νησιού, οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν προκειμένου οι κάτοικοι να μεταφερθούν στον πιο προστατευμένο και εύφορο βορά. Ο νέος οικισμός αναπτύχθηκε γύρω από το σημερινό Πόλι, όπως φανερώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για την ιστορία της Κάσου, όπως το ότι περνάει σε οθωμανικά χέρια μόλις το 1537. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η Κάσος απολαμβάνει εμπορικά προνόμια και ακμάζει οικονομικά.
Λίγο πριν το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821, η Κάσος αριθμεί περίπου 12 χιλιάδες κατοίκους και διαθέτει στόλο 100 πλοίων. Με αυτές τις δυνάμεις συμμετέχει ενεργά στον ξεσηκωμό και πετυχαίνει καθοριστικά χτυπήματα στον τουρκικό στόλο. Η δράση των Κασιωτών καθιστά το νησί στόχο. Έτσι τον Μάιο του 1824 ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος επιτίθεται εναντίον της Κάσου, όμως οι κάτοικοι αντιστέκονται σθεναρά και κατορθώνουν να αποκρούσουν τον εχθρό, δυστυχώς όμως προσωρινά. Στις 7 Ιουνίου αρκετές χιλιάδες στρατιωτών αποβιβάζονται στο νησί, στην Αντιπέρατο, σε σημείο όπου τους υπέδειξε προδότης με καταγωγή από την Κάσο. Οι κάτοικοι αντιστέκονται και πέφτουν ηρωικά μαχόμενοι για να ακολουθήσει ανελέητη σφαγή. Εκτιμάται ότι περίπου 7 χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους ή πουλήθηκαν σαν σκλάβοι στην Αίγυπτο. Για αρκετά χρόνια το νησί παρέμεινε έρημο, ενώ και όταν οι κάτοικοι άρχισαν σταδιακά να επιστρέφουν δεν ανέκτησε ποτέ την πληθυσμιακή και οικονομική του δύναμη.
Το 1911 η Κάσος περνάει σε ιταλικά χέρια για να ενωθεί οριστικά και αμετάκλητα με την Ελλάδα το 1948 μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.
Η Κάσος είναι το νοτιότερο νησί από τα Δωδεκάνησα. Βρίσκεται ανάμεσα στην Κάρπαθο και την Κρήτη.
Η Κάσος έχει έκταση περίπου 66 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ακτογραμμή που φτάνει τα 59 χιλιόμετρα. Πρωτεύουσα του νησιού και μοναδικό λιμάνι του είναι το Φρυ, ενώ έχει ακόμα 4 χωριά, το Πόλι, το Αρβανιτοχώρι, την Αγία Μαρίνα και την Παναγία. Το ψηλότερο σημείο του νησιού είναι η κορυφή Πρίωνας σε υψόμετρο 601 μέτρα, ενώ ακολουθούν ο Περίολας (500 μέτρα) και ο Κόρακας (494 μέτρα).
Οι περίπου χίλιοι μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία. Από τα ντόπια προϊόντα ξεχωρίζουν τα εξαιρετικά τυριά.
Φτάνοντας στην Κάσο αντικρίζετε το νέο λιμάνι της, το Φρυ. Εδώ δένουν τα πλοία της γραμμής και τα γραφικά ψαροκάικα. Επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου του νησιού, με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και συνεχίστε για τον Εμπορείο, το παλιό λιμάνι που τώρα συγκεντρώνει πολλούς κολυμβητές. Ύστερα ανηφορίστε στο Πόλι και απολαύστε την υπέροχη θέα στην Κάσο και στο πανέμορφο Αιγαίο. Συνεχίστε την περιπλάνησή σας στο νησί και ανακαλύψτε τα μυστικά του, περνώντας οπωσδήποτε από την Ελληνοκαμάρα.
Η όμορφη Κάσος σας περιμένει να την απολαύσετε.
Στο βόρειο τμήμα των Ψαρών βρίσκεται η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Η μονή χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα σε θέση όπου προϋπήρχε εκκλησάκι. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής το 1824, οι καλόγεροι αμύνθηκαν πετώντας μελίσσια στους επιδρομείς σώζοντας προσωρινά το μοναστήρι. Στη βιβλιοθήκη της μονής σώζονται σπάνια χειρόγραφα και ιερατικά βιβλία, όμως το πολυτιμότερο αγαθό της δεν βρίσκεται πλέον εδώ. Ο λόγος για την εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου, φιλοτεχνημένη από τον διάσημο ζωγράφο Δομίνικο Θεοτοκόπουλο (Ελ Γκρέκο). Οι Ψαριανοί που γλύτωσαν από την καταστροφή τη μετέφεραν στη Σύρο, στον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Σήμερα το μοναστήρι δεν είναι ενεργό, παραμένει όμως ένα ενδιαφέρον αξιοθέατο για να το επισκεφθείτε.
Στο νοτιοδυτικό άκρο των ψαρών βρίσκεται το Παλαιόκαστρο ή Μαύρη Ράχη.
Το Παλαιόκαστρο προστάτευε τη δυτική πλευρά του λιμανιού των Ψαρών. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 οι Ψαριανοί είχαν εγκαταστήσει εδώ κανόνια και οχυρώσεις, μετατρέποντάς το σε φρούριο για την υπεράσπιση του νησιού. Εδώ παίχτηκε η τελευταία πράξη της αντίστασης κατά την τουρκική εισβολή τον Ιούνιο του 1824. Οι τελευταίοι υπερασπιστές του νησιού αμύνονται σθεναρά και, όταν οι Τούρκοι σπάνε την τελευταία γραμμή άμυνας, βάζουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάζονται προτιμώντας έναν ηρωικό θάνατο από την αιχμαλωσία και τη σκλαβιά.
Σήμερα στη Μαύρη Ράχη υπάρχει ένα λιτό μνημείο προς τιμήν των υπερασπιστών της και μερικά ερείπια από τα τείχη του οχυρού. Αξίζει να το επισκεφθείτε και να αποτίσετε κι εσείς ελάχιστο φόρο τιμής στους ηρωικούς Ψαριανούς, όπως έκανε και ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός μέσα από τους στίχους του.
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.»