Τα πρώτα σημάδια ανθρώπινης παρουσίας στη Φλώρινα τοποθετούνται στη Νεολιθική εποχή. Από μαρτυρίες αρχαίων ιστορικών μαθαίνουμε ότι στην περιοχή κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. κυβερνάει ο βασιλικός οίκος των Λυγκηστών, από τους οποίους κατάγεται η Ευρυδίκη, μητέρα του Φιλίππου Β της Μακεδονίας και συνεπώς γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Όπως και τα περισσότερα μέρη της βόρειας Ελλάδας, έτσι και η Φλώρινα περνάει διαδοχικά από Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και Οθωμανική κατοχή.

Από το 1821 και την Ελληνική Επανάσταση η φλόγα της απελευθέρωσης σιγοκαίει και στη Φλώρινα. Αυτή η φλόγα φουντώνει στις αρχές του 20 αιώνα με τον Παύλο Μελά και τον Μακεδονικό Αγώνα μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους οπότε και η Φλώρινα απελευθερώνεται οριστικά και ενώνεται με την Ελλάδα. Για ένα μικρό διάστημα στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε υπό βουλγαρική κατοχή, ενώ γνώρισε μεγάλες καταστροφές τόσο κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και κατά τον ελληνικό εμφύλιο.