Σχοινούσα. Ένα διαμάντι κρυμμένο στις Μικρές Κυκλάδες!
Σχοινούσα. Μικρό νησί στις Κυκλάδες, αγαπημένος προορισμός για διακοπές ειδικά για όσους λατρεύουν τον εναλλακτικό τουρισμό. Φυσική ομορφιά, πανέμορφες παραλίες και το γαλάζιο του Αιγαίου δημιουργούν το ιδανικό σκηνικό για να περάσετε υπέροχες διακοπές στη Σχοινούσα.
Thodoris Bgenopoulos
Δίπλα στον Ναό του Ολυμπίου Διός, προς την πλευρά της Ακρόπολης βρίσκεται η Πύλη του Αδριανού. Κατασκευάστηκε από τους Αθηναίους το 132 μ.Χ. για να τιμήσουν τον αυτοκράτορα Αδριανό για τα πολλά έργα που έκανε στην Αθήνα. Την εποχή που κατασκευάστηκε αποτελούσε ορόσημο μεταξύ της παλιάς και της νέας πόλης της Αθήνας.
Η Πύλη του Αδριανού συνδυάζει τη ρωμαϊκή με την ελληνική αρχιτεκτονική, με την ρωμαϊκή αψίδα στο κάτω μέρος και το ελληνικό πρόπυλο στο επάνω. Έχει ύψος 18 μέτρα και πλάτος 13 μέτρα.
Ο Ναός του Ολυμπίου Διός (αλλιώς και Στύλοι Ολυμπίου Διός) βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ακρόπολης σε ελάχιστη απόσταση από το κέντρο της Αθήνας. Τη θέση του ναού σύμφωνα με το μύθο επέλεξε ο γενάρχης των Αθηναίων Δευκαλίωνας προς τιμή του Δία που τον έσωσε από τον μεγάλο κατακλυσμό.
Η κατασκευή του σημερινού ναού ξεκίνησε τον 6ο αιώνα π.Χ. , πάνω στα ερείπια προγενέστερου, και ουσιαστικά ολοκληρώθηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού, ο οποίος και τον εγκαινίασε.
Ο Ναός του Ολυμπίου Διός ήταν από τους μεγαλύτερους του κόσμου εκείνη την εποχή, με μήκος 110 μέτρα και πλάτος 45. Στο εσωτερικό του υπήρχαν τα αγάλματα του Δία αλλά και του αυτοκράτορα Αδριανού.
Ο ναός ήταν Κορινθιακού ρυθμού και αποτελούταν από 104 μαρμάρινους κίονες από τους οποίους σώζονται σήμερα 15. Πιο πρόσφατη είναι η πτώση του 16ου κίονα κατά τη διάρκεια καταιγίδας το 1852. Λίγα χρόνια αργότερα ο βοεβόδας της Αθήνας Τζισταράκης χρησιμοποιεί κομμάτια από τις πεσμένες κολώνες για να φτιάξει ασβέστη για να χτιστεί το Τζαμί Τζισταράκη στο Μοναστηράκι. Τα δύο αυτά γεγονότα θεωρήθηκαν προάγγελος κακών από τους Αθηναίους και συνδέθηκαν με την επιδημία πανώλης που χτύπησε την πόλη τα επόμενα χρονιά.
Στην Πλάκα, τη γειτονιά κάτω από την Ακρόπολη, στην οδό Τριπόδων βρίσκεται το Μνημείο του Λυσικράτη. Κατασκευάστηκε το 335 π.Χ και αποτελεί χορηγικό μνημείο. Τι ήταν όμως αυτό?
Στην Αρχαία Αθήνα όλα τα έξοδα για κάθε θεατρική παράσταση τα αναλάμβανε ένας πλούσιος Αθηναίος πολίτης, που ονομαζόταν χορηγός. Ο χορηγός της παράστασης που έπαιρνε το πρώτο βραβείο, βραβευόταν και αυτός με έναν τρίποδα.
Όταν το έργο στο οποίο ήταν χορηγός ο Λυσικράτης νίκησε σε θεατρικούς αγώνες, αυτός έχτισε το μνημείο και τοποθέτησε στην κορυφή του τον τρίποδα με τον οποίο τον βράβευσαν, σε ανάμνηση της νίκης του.
Το Μνημείο του Λυσικράτη έχει κυλινδρικό σχήμα, 6 κολώνες κορινθιακού ρυθμού και στη ζωοφόρο του απεικονίζει μια παράσταση με πρωταγωνιστή τον θεό Διόνυσο. Το μνημείο είναι γνωστό και σαν φανάρι του Διογένη (πιθανώς επειδή ο τρίποδας στην κορυφή μοιάζει με φανάρι, ίσως και από τον αρχαίο φιλόσοφο Διογένη που κυκλοφορούσε με ένα φανάρι ψάχνοντας όπως έλεγε να βρει έναν αληθινό άνθρωπο). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το μνημείο είχε ενσωματωθεί σε μοναστήρι καπουτσίνων μοναχών που κάηκε ολοσχερώς, χωρίς ευτυχώς το μνημείο να πάθει μεγάλες φθορές.
Σήμερα αποτελεί το κέντρο της ομώνυμης πλατείας και είναι το καλύτερα σωζόμενο χορηγικό μνημείο.
Ανάμεσα στις οδούς Ερμού, Πειραιώς και Ασωμάτων βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος γνωστός ως Κεραμεικός. Πήρε το όνομά του από τους τεχνίτες αγγειοπλαστικής που είχαν εγκατασταθεί εκεί, στο σημείο που είχε την όχθη του ο αρχαίος ποταμός Ηριδανός.
Η περιοχή πλημύριζε συχνά και δεν ήταν κατάλληλη για κατοικίες, έτσι άρχισε να χρησιμοποιείται ως χώρος ταφής και σταδιακά μετατράπηκε στο σημαντικότερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.
Σήμερα σε μια έκταση περίπου 40 στρεμμάτων βρίσκονται διάσπαρτοι τάφοι και επιτύμβια μνημεία από σχεδόν όλες τις εποχές της αρχαίας Αθήνας, ενώ πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών μπορείτε να τα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού. Εδώ είχε δημιουργηθεί το Δημόσιο Σήμα, ο χώρος ταφής των επιφανών Αθηναίων και όσων είχαν σκοτωθεί στον πόλεμο. Σε αυτό το σημείο θεωρείται ότι εκφώνησε ο ηγέτης των Αθηναίων Περικλής των περίφημο «Επιτάφιο», έναν λόγο προς τιμή των πεσόντων στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, και ό οποίος διασώθηκε από τον αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη (κατά μία άλλη εκδοχή ο «Επιτάφιος» γράφτηκε από τον ίδιο τον Θουκυδίδη)
Στον Κεραμεικό βρισκόταν επίσης το Δίπυλο, η κύρια πύλη εισόδου στην αρχαία Αθήνα, ενώ από εδώ ξεκινούσε και η περίφημη Ιερά Οδός που κατέληγε στην Ελευσίνα.
Ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, στους πρόποδες του ιερού βράχου βρίσκεται το Ωδείο Ηρώδου Αττικού γνωστό ως Ηρώδειο. Το ωδείο ανεγέρθηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα με χρήματα που έδωσε ο πλούσιος αθηναίος Ηρώδης Αττικός στη μνήμη της αγαπημένης του συζύγου Ρήγιλλας.
Το Ηρώδειο χρησιμοποιούταν κυρίως για μουσικές εκδηλώσεις, ήταν στεγασμένο με ξύλινη οροφή και χωρούσε 5 χιλιάδες θεατές. Διέθετε 32 σειρές από μαρμάρινες κερκίδες, και ημικυκλική ορχήστρα με τριώροφο σκηνικό οικοδόμημα.
Πιθανότατα το Ηρώδειο λειτούργησε μόνο για ένα περίπου αιώνα, καθώς καταστράφηκε (και αυτό) κατά την επιδρομή των Ερούλων (267 μ.Χ.). Η στέγη του κάηκε ολοσχερώς και χώματα γέμισαν τις κερκίδες του με το πέρασμα του χρόνου. Το Ηρώδειο δεν αναστηλώθηκε παρά μόνο το 1953. Από το 1957 χρησιμοποιείται για τη διεξαγωγή σπουδαίων πολιτιστικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή κορυφαίων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, ενώ εδώ γίνεται και ένα κομμάτι από το περίφημο Φεστιβάλ Αθηνών.
Ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, στους πρόποδες του ιερού βράχου, βρισκόταν το Αρχαίο Θέατρο Διονύσου. Το θέατρο που είναι ο σημαντικότερος γνωστός θεατρικός χώρος της αρχαίας Αθήνας θεμελιώθηκε περίπου τον 6ο π.χ. αιώνα και από τότε πήρε διάφορες μορφές στο πέρασμα των χρόνων. Ο αριθμός των θεατών υπολογίζεται ότι ξεπερνούσε τους 15 χιλιάδες, όλοι καθισμένοι σε κερκίδες.
Σε αυτό το χώρο γίνονται τα Μεγάλα Διονύσια, η πιο σημαντική γιορτή προς τιμήν του θεού Διονύσου. Στο πλαίσιο αυτών των γιορτών πιθανότατα πρωτοπαρουσιάστηκαν εδώ όλα τα έργα των κορυφαίων αρχαίων θεατρικών συγγραφέων, όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης. Τις παραστάσεις αυτές παρακολουθούσαν όλοι οι Αθηναίοι πολίτες ενώ τα έξοδα αναλάμβαναν οι πιο εύποροι από αυτούς με τις λεγόμενες «χορηγίες».
Οι επιδρομές του Σύλλα (86 π.Χ.) και των Ερούλων (267 μ.Χ.) δεν άφησαν ανέπαφο ούτε το Αρχαίο Θέατρο του Διονύσου, ενώ σήμερα σώζεται ένα μόνο μικρό μέρος του.
Στην άκρη της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας βρίσκεται ο ναός του Ηφαίστου, πιο γνωστός ως Θησείο. Ο ναός χτίστηκε μεταξύ των ετών 450 και 420 π.Χ. σε σχέδια άγνωστου αρχιτέκτονα και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα δωρικού ρυθμού. Κατασκευασμένος και αυτός από το περίφημο πεντελικό μάρμαρο, ο ναός συνολικά έχει 34 κολώνες (από 6 στο μπροστινό και πίσω μέρος του και από 13 στα πλαϊνά). Τις μετώπες του ναού κοσμούσαν παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία μεταξύ των οποίων άθλοι του Ηρακλή αλλά και του Αθηναίου ήρωα Θησέα (από τις οποίες πιθανολογείται ότι πήρε από τους ντόπιους και την ονομασία Θησείο).
Ο Ναός του Ηφαίστου είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ναούς παγκοσμίως και σε αυτό μάλλον συνετέλεσε το γεγονός ότι από τον 7ο μ.Χ αιώνα είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία (Άγιος Γεώργιος), γλυτώνοντας έτσι την καταστροφή. Μάλιστα επειδή κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας απαγορευόταν η λειτουργία της εκκλησίας, εκτός από μια φορά το χρόνο στη γιορτή του Αγίου, οι ντόπιοι τον αποκαλούσαν «’Αγιο Γεώργιο Ακαμάτη».
Το 1834 στο Θησείο έγινε η τελετή υποδοχής του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, Όθωνα.
Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς βρίσκεται η πολύ γνωστή Στοά του Αττάλου. Κατασκευάστηκε περίπου το 150 π.Χ. και ήταν δωρεά προς την Αθήνα από τον βασιλιά της Περγάμου Άτταλο Β’ , από τον οποίο πήρε και το όνομά της.
Το κτίριο της στοάς ήταν διώροφο και είχε μήκος 116 μέτρα ενώ περιστοιχιζόταν από κίονες ιωνικού και δωρικού ρυθμού. Στη Στοά στεγάζονταν πάνω από 40 καταστήματα και αποτελούσε κάτι σαν εμπορικό κέντρο της εποχής. Η Στοά του Αττάλου καταστράφηκε από τους Ερούλους το 267 μ.Χ. και αναστηλώθηκε στη σημερινή της μορφή το 1956. Σήμερα η Στοά Του Αττάλου λειτουργεί ως μουσείο και στεγάζει τα ευρήματα από τις ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά.
Βόρεια από την Ακρόπολη, στη σκιά του ιερού βράχου, βρίσκεται η Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Η αρχαία Αγορά αποτελούσε εκτός από χώρο εμπορικών συναλλαγών, χώρο συγκεντρώσεων, συζητήσεων και λήψης πολιτικών αποφάσεων. Εδώ ήταν χτισμένα τα διοικητικά κτίρια της πόλης της Αθήνας όπως το παλαιό Βουλευτήριο (όπου συνεδρίαζε η Βουλή) και η Βασίλειος Στοά (έδρα του Άρχοντα Βασιλέα).
Η Αγορά αρχικά καταστράφηκε από τους Πέρσες το 480 π.Χ. και άλλαξε ριζικά μορφή. Μαζί με την ακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, η Αγορά ζει και αυτή τη δική της ακμή καθώς κατασκευάζονται νέα κτίρια όπως η Θόλος, το νέο Βουλευτήριο, ο Ναός του Ηφαίστου και άλλα.
Ο χώρος της Αγοράς μένει ανέπαφος μέχρι το 86 π.Χ.) όταν ο Ρωμαίος Σύλλας εισβάλει στην Αθήνα και προκαλεί μεγάλες καταστροφές. Η Αγορά παθαίνει και αυτή πολλές ζημιές, όμως χάρη στη βοήθεια πολλών αρχόντων από άλλες περιοχές (όπως ο Άτταλος βασιλιάς της Περγάμου, που δωρίζει τη Στοά του Αττάλου) σύντομα αποκαθίσταται και μάλιστα με νέα πιο εντυπωσιακά κτίρια. Τη χαριστική βολή στην Αρχαία Αγορά δίνει η επιδρομή των Ερούλων (267 μ.Χ.) που καταστρέφουν σχεδόν όλα τα κτίρια (παραδόξως για άγνωστο λόγο γλυτώνει ο Ναός του Ηφαίστου) και οδηγούν στη σταδιακή εγκατάλειψη του χώρου.
Βορειοδυτικά της Ακρόπολης βρίσκεται ένας λόφος που πήρε το όνομά του πιθανότατα από τον θεό Άρη και ονομάζεται Άρειος Πάγος. Στην αρχαιότητα εδώ συνεδρίαζε το δικαστικό σώμα της Βουλής του Αρείου Πάγου, ένα από τα δικαστήρια της Αθήνας. Το όνομα διατηρήθηκε μέχρι τη σύγχρονη εποχή και σήμερα Άρειος Πάγος ονομάζεται το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδας.
Σε αυτό τον λόφο το 51 μ.Χ. κήρυξε για πρώτη φορά τον Χριστιανισμό στους Αθηναίους ο Απόστολος Παύλος. Από αυτό το κήρυγμα λέγεται ότι προσηλυτίστηκε ο Διονύσιος ο αποκαλούμενος Αρεοπαγίτης, πρώτος επίσκοπος της Αθήνας και αργότερα προστάτης Άγιος της πόλης.