Ο Ναός του Ολυμπίου Διός (αλλιώς και Στύλοι Ολυμπίου Διός) βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ακρόπολης σε ελάχιστη απόσταση από το κέντρο της Αθήνας. Τη θέση του ναού σύμφωνα με το μύθο επέλεξε ο γενάρχης των Αθηναίων Δευκαλίωνας προς τιμή του Δία που τον έσωσε από τον μεγάλο κατακλυσμό.

Η κατασκευή του σημερινού ναού ξεκίνησε τον 6ο αιώνα π.Χ. , πάνω στα ερείπια προγενέστερου, και ουσιαστικά ολοκληρώθηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού, ο οποίος και τον εγκαινίασε.

Ο Ναός του Ολυμπίου Διός ήταν από τους μεγαλύτερους του κόσμου εκείνη την εποχή, με μήκος 110 μέτρα και πλάτος 45. Στο εσωτερικό του υπήρχαν τα αγάλματα του Δία αλλά και του αυτοκράτορα Αδριανού.

Ο ναός ήταν Κορινθιακού ρυθμού και αποτελούταν από 104 μαρμάρινους κίονες από τους οποίους σώζονται σήμερα 15. Πιο πρόσφατη είναι η πτώση του 16ου κίονα κατά τη διάρκεια καταιγίδας το 1852. Λίγα χρόνια αργότερα ο βοεβόδας της Αθήνας Τζισταράκης χρησιμοποιεί κομμάτια από τις πεσμένες κολώνες για να φτιάξει ασβέστη για να χτιστεί το Τζαμί Τζισταράκη στο Μοναστηράκι. Τα δύο αυτά γεγονότα θεωρήθηκαν προάγγελος κακών από τους Αθηναίους και συνδέθηκαν με την επιδημία πανώλης που χτύπησε την πόλη τα επόμενα χρονιά.