Σχοινούσα. Ένα διαμάντι κρυμμένο στις Μικρές Κυκλάδες!
Σχοινούσα. Μικρό νησί στις Κυκλάδες, αγαπημένος προορισμός για διακοπές ειδικά για όσους λατρεύουν τον εναλλακτικό τουρισμό. Φυσική ομορφιά, πανέμορφες παραλίες και το γαλάζιο του Αιγαίου δημιουργούν το ιδανικό σκηνικό για να περάσετε υπέροχες διακοπές στη Σχοινούσα.
Η Σάμος είναι το βασικό λιμάνι του νησιού και πρωτεύουσα του νομού Σάμου. Κατά το παρελθόν ονομαζόταν Κάτω Βαθύ (για να ξεχωρίζει από τον ορεινό οικισμό Βαθύ) αλλά και Λιμένας Βαθέος. Βρίσκεται στο βόρειο-βορειοανατολικό άκρο του νησιού και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στον κόλπο Βαθέος Σάμου. Ο πληθυσμός της ευρύτερης περιοχής ξεπερνά τις 8.000. Ο επισκέπτης θα περιπλανηθεί στους όμορφους δρόμους και στα γραφικά σοκάκια της και θα απολαύσει υπέροχα αρχοντικά και σπίτια νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.
Η πόλη της Σάμου διαθέτει εξαιρετικές τουριστικές υποδομές, μεγάλη αγορά και προσφέρει πολλές εναλλακτικές για διαμονή, φαγητό και διασκέδαση.
Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε μεταξύ άλλων το αρχαιολογικό μουσείο, το εκκλησιαστικό μουσείο, αλλά και το μουσείο Σαμιακού οίνου για να μάθετε τα μυστικά του διάσημου Σαμιώτικου κρασιού.
Η Μύκονος, όπως και κάθε άλλο μέρος στην Ελλάδα διατηρεί τις δικές της παραδόσεις τα ήθη και τα έθιμα της, τα οποία μπορεί και ο επισκέπτης να γνωρίσει μέσα από διάφορες εκδηλώσεις.
Το Πάσχα στη Μύκονο, όπως και σε όλη την Ελλάδα είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε. Η περιφορά του επιταφίου στα γραφικά σοκάκια, η Ανάσταση του Χριστού με τα πυροτεχνήματα και φυσικά το πασχαλινό τραπέζι είναι κάτι που θα μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη κάθε επισκέπτη. Οι εορτασμοί ολοκληρώνονται με το κάψιμο του Ιούδα στην πλατεία της Μυκόνου.
Μεγάλη γιορτή για τη Μύκονο, όπως και για κάθε νησί είναι τα Θεοφάνια. Στις 6 Ιανουαρίου οι ιερείς διαβαίνουν τα σοκάκια αγιάζοντας στο πέρασμα τους τα σπίτια και φτάνουν με τους κατοίκους ως το λιμάνι όπου και πετάνε το σταυρό στη θάλασσα για τον καθαγιασμό των υδάτων, ώστε να έχουν οι ναυτικοί καλή τύχη όλη τη χρονιά. Εξαιρετικά ευνοημένος θεωρείται αυτός που θα βουτήξει στην παγωμένη θάλασσα και θα πιάσει το σταυρό.
Εκτός από το Πάσχα και τα Θεοφάνεια υπάρχουν ακόμα πολλά πανηγύρια και γιορτές με θρησκευτική αφορμή όπως:
30 Ιουνίου, Αγίων Αποστόλων (Γιορτή ψαράδων)
17 Ιουλίου, Αγίας Μαρίνας (Άνω Μερά)
25 Ιουλίου, Αγίας Άννας στην παραλία
26 Ιουλίου, Αγίας Παρασκευής
27 Ιουλίου, Αγίου Παντελεήμονα (Μαράθι)
15 Αυγούστου, Παναγίας Τουρλιανής (Άνω Μερά)
23 Αυγούστου, Εννιάμερα της Παναγιάς (Άνω Μερά)
14 Σεπτεμβρίου. Του Σταυρού (Μαράθι)
6 Δεκεμβρίου, Αγίου Νικολάου
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στην ΚΔΕΠΑΜ (Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μυκόνου) στα τηλέφωνα 22890 - 27190 και 22890 -27791, αλλά και στον πολύ δραστήριο Πολιτιστικό Λαογραφικό Σύλλογο Γυναικών Μυκόνου στο www.mykonoswomenculture.gr , τηλ. 22890 22892.
Για όσους αγαπούν το θέατρο και δεν αντέχουν να το αποχωριστούν ούτε στις διακοπές τους, η Μύκονος φροντίζει να τους αποζημιώσει.
Στο ανοιχτό Θέατρο Λάκκας στη Χώρα Μυκόνου, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πραγματοποιούνται διάφορες θεατρικές και όχι μόνο εκδηλώσεις. Θεατρικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται επίσης και στο Γρυπάρειο Πολιτιστικό Κέντρο (τηλ. 22890 – 28636) που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο έξω από τη Χώρα, στο δρόμο προς Άνω Μερά, καθώς και σε άλλα σημεία του νησιού.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε και στην ΚΔΕΠΑΜ (Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μυκόνου) στα τηλέφωνα 22890 - 27190 και 22890 -27791.
Η Μύκονος είναι ένα νησί που στηρίζει με κάθε τρόπο τις τέχνες και αυτό φαίνεται.
Αρχίζοντας από τη Δημοτική Πινακοθήκη που βρίσκεται στο Ματογιάννι, στη Χώρα, σε κτίριο που στο παρελθόν ήταν η κατοικία της Μυκονιάτισσας ζωγράφου Μαίρης Ιγγλέση . Η Δημοτική Πινακοθήκη λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος από το 1984 και φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας κλπ.
Η Μύκονος διαθέτει και Καλλιτεχνικό Σταθμό της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Ο καλλιτεχνικός σταθμός λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας και εργασίας για πολλά υποσχόμενους καλλιτέχνες, στον οποίο εκτίθενται και έργα τους.
Επίσης στη Μύκονο θα συναντήσετε κορυφαίες γκαλερί που παρουσιάζουν έργα καταξιωμένων αλλά και πολλά υποσχόμενων καλλιτεχνών.
Για όσους αγαπούν τη ζωντανή μουσική και θέλουν να τους συνοδεύει και στις διακοπές τους, στη Μύκονο θα έχουν πολλές ευκαιρίες να την απολαύσουν.
Στο ανοιχτό Θέατρο Λάκκας στη Χώρα Μυκόνου, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πραγματοποιούνται διάφορες μουσικές και όχι μόνο εκδηλώσεις. Μουσικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται και επίσης και στο Γρυπάρειο Πολιτιστικό Κέντρο (τηλ. 22890 – 28636) που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο έξω από τη Χώρα, στο δρόμο προς Άνω Μερά. Ξεχωριστή θέση σε αυτό τον τομέα κατέχει το πασίγνωστο Nammos στην παραλία της Ψαρούς όπου διοργανώνονται τα καλοκαίρια εκδηλώσεις με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες, όπως ο Χούλιο Ιγκλέσιας. Μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις και πανηγύρια πραγματοποιούνται και σε άλλα σημεία του νησιού.
Η Μύκονος επίσης διαθέτει φιλαρμονική ορχήστρα αλλά και χορωδία που δίνουν το παρών σε διάφορες εκδηλώσεις στο νησί.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε και στην ΚΔΕΠΑΜ (Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μυκόνου) στα τηλέφωνα 22890 - 27190 και 22890 -27791.
Μια από τις πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυαλό μας μόλις ακούσουμε τη λέξη Μύκονος, είναι οπωσδήποτε ο πελεκάνος. Η πρώτη αναφορά στο υπέροχο αυτό πουλί γίνεται το 1958. Τότε ένας πελεκάνος ξέκοψε από το κοπάδι του και έπεσε εξαντλημένος στην θάλασσα δίπλα σε ένα μυκονιάτικο καΐκι. Ο ψαράς τον περιμάζεψε, τον τάισε, τον περιποιήθηκε και τον έφερε στη Μύκονο. Εκεί ο πελεκάνος αμέσως αγάπησε το νησί και τους κατοίκους του, αλλά κι εκείνοι με την πρώτη ματιά αισθάνθηκαν δικό τους αυτό το πανέμορφο πουλί, τόσο δικό τους που αμέσως του έδωσαν και όνομα. Πέτρος ο πελεκάνος. Από τότε ο Πέτρος έγινε η πολυαγαπημένη μασκότ τόσο των ντόπιων, όσο και των πολυάριθμων επισκεπτών που άρχισε να έχει το νησί. Πολλοί Μυκονιάτες, και όχι άδικα, θεώρησαν και ακόμα θεωρούν τον πελεκάνο το γούρι τους. Η φήμη του Πέτρου του πελεκάνου γρήγορα ξεπέρασε τα όρια του νησιού και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Ο πρώτος πελεκάνος πέθανε το 1985, ενώ σήμερα στο νησί ζουν 3-4 πελεκάνοι. Αν και οι ντόπιοι τους έχουν δώσει και άλλα ονόματα, οι επισκέπτες τους αποκαλούν όλους «Πέτρος» .
