Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία το νησί οφείλει το όνομά του στον ήρωα Άνδρο, ο οποίος καταγόταν από τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο. Η Άνδρος φαίνεται ότι κατοικείται από τη νεολιθική εποχή, ενώ η αποκάλυψη οικισμού στη Ζαγορά δείχνει σημαντική ακμή κατά τη Γεωμετρική περίοδο. Λίγο αργότερα κτίζεται η Παλαιόπολη που θα αποτελέσει και πρωτεύουσα του νησιού. Την κλασική εποχή η Άνδρος αποτελούσε σημείο ανταγωνισμού μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης και μάλιστα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου θα βρεθεί σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα σύμμαχος και με τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

Τα χρόνια της Μακεδονικής κυριαρχίας στην Ελλάδα, η Άνδρος ανήκει στο Κοινό των Νησιωτών, ενώ αργότερα θα ενταχθεί στο βασίλειο των Πτολεμαίων.

Τα επόμενα χρόνια η Άνδρος θα ακολουθήσει τη μοίρα της υπόλοιπης Ελλάδας και θα βρεθεί διαδοχικά υπό Ρωμαϊκή και Βυζαντινή κυριαρχία.

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, η Άνδρος θα περάσει στα χέρια των Ενετών, οι οποίοι θα φροντίσουν να την οχυρώσουν χτίζοντας κάστρα. Τον 16ο αιώνα η Άνδρος θα κατακτηθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην κατοχή της οποίας θα παραμείνει μέχρι το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης οπότε και ενσωματώνεται στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Η Άνδρος στα επόμενα χρόνια θα αναδειχθεί σε αξιόλογη ναυτική δύναμη με πολύ σημαντικό εμπορικό στόλο.